Ja. Zagreb dus. Ik kwam dus uit de tram, op 't main square van Zagreb, waar ik Gordana zou ontmoeten. 't Begon gelijk goed want ze zat bier te drinken met haar potvriendinnen op het plein, hihi. Waar het in Nederland best aso is om op straat te drinken is het daar volkomen normaal, over het hele plein verspreid stonden groepjes mensen te chillen.
Het was gelijk al gezellig dus, en zo bleef het het hele weekend. Gordana en haar vrienden waren echt superchill en het was ook heel interessant om te zien hoe bewust iedereen zich daar is van zijn of haar seksualiteit. In Nederland is het (afgezien van bepaalde zwarte gaten) meestal zo dat het ophoudt bij 'ik ben gay'. Daar betekent het nog steeds dat je nog steeds een duidelijke (achtergestelde) minderheid bent. Mensen zijn echt ontzettend actief bezig om geaccepteerd te worden Gordana zat bijvoorbeeld in de organisatie van de Zagrebse Pride (ik zag foto's, 't ziet er net even wat anders uit dan in Amsterdam, iets minder eh, gezellig). Na dat gezien te hebben ben ik opeens wel blij met Nederland. Nouja, met Amsterdam.
Zagreb was dus vooral erg leuk door de mensen die ik heb ontmoet, niet zozeer door de stad (waar ik overigens ook niet bijzonder veel van gezien heb, maar dat maakt niet uit want er is ook niet zo heel veel te zien, van wat ik hoorde). Daarnaast heb ik ook nog een soort van nieuwe wetenschappelijke interesse bij mezelf ontdekt, doordat ik van een van de mensen daar, Amir, een publicatie kreeg over Sex/Gender studies. Superinteressant.
Toevalligerwijs ging hij ook naar Ljubljana, op dezelfde dag als ik en ik ging niet liften omdat het regende en de trein was goedkoop. Daar was ik behoorlijk blij om daar ik geen couchsurfinghost had in Ljubljana en ik het altijd enorm waardeer als ik met mensen ben die de stad goed kennen. Ook deze keer had het duidelijk nut. In Ljubljana is een plek om echt goed uit te gaan of om gewoon een biertje te drinken, een heel groot krakerscomplex genaamd Metelkova (geloof ik). Even om een beeld te schetsen, het is een heel groot plein met daaromheen allerlei gebouwen die dus gekraakt zijn, en overal graffiti en rare sculpturen en zo, best wel tof. 't Is de laatste jaren veel commercieler geworden, het zijn vooral clubs, er zit een hostel, maar er wonen ook nog steeds mensen. Amir kende dus iemand, en die kende een boel krakers dus uiteindelijk belandde ik de eerste avond in hun eh, 'huis', om wijn te drinken met wat anarchistische krakertjes. Ghe.
Hij ging de volgende dag weg, maar werd vervangen door een bekender iemand. Ik had uiteraard op facebook gezet dat ik in Ljubljana was, waarop Esme reageerde dat Inesa er ook was. Supertof! Ik ken Inesa nou ook weer niet zo goed maar het was heel gek en bizar en leuk om iemand van 'thuis' te zien na acht weken. En ze is heel tof dus dat helpt ook mee. En om Nederlands te praten, dat went nog steeds niet.
Ljubljana was verder echt heel leuk. Het is de kleinste stad waar ik geweest ben maar het staat zeker in mijn top 3 van deze reis. Het is superschattig en de sfeer is heel relaxt. Ondanks het feit dat er zo weinig mensen wonen is de diversiteit onder de jongeren behoorlijk groot, dat had ik niet verwacht. De laatste dag, toen Inesa en de vriend waar ze mee was weg waren, kwam ik twee Australische meisjes tegen in het hostel waar ik die middag nog een beetje mee rond heb gelopen en 's avonds mee heb gegeten en zo.
Ik zal zo snel mogelijk schrijven over Wenen!
xoxo
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten