De tussenstand
- 5291 kilometer -
2675 gelift
1218 gevlogen
1105 per bus
293 getreind
Even snel hoor. Belgrado was leuk, maar vooral om de mensen die ik er ontmoette en niet zo zeer om de stad. De sfeer op straat was ongemakkelijk. De stad zelf is wel mooi (al zegt Wikipedia dat het lelijk is :/), er zijn genoeg mooie gebouwen, afgewisseld met gebouwen die nog steeds niet gerenoveerd zijn na de oorlog, half vernietigd en inmiddels al begroeid met planten. Ik kreeg er een beetje een post-humanity gevoel van of zo, ik vond het wel tof.
Gisteren met de bus naar Sarajevo gegaan, omdat het niet te liften is aangezien je door de bergen moet en er geen snelweg is. De reis duurde zo'n 7 1/2 uur terwijl het maar 300 km is. Het was wel een ontzettend mooie route, dus het was niet vervelend. :) De bus bracht ons uiteraard niet naar het centrum maar naar het Servische gedeelte van Sarajevo (-_-). 't Was vrij onduidelijk hoe naar het centrum te gaan maar ik kwam een Noorse chick en een Duitse gast tegen dus daar heb ik een taxi mee gedeeld naar een hostel wat zij hadden opgeschreven. Dat hostel zat vol, maar ze belden een ander hostel voor ons, die blijkbaar enorm om gasten verlegen waren aangezien ze helemaal een taxi stuurden om ons op te halen en die ook betaalden. Nouja, prima. We zijn inderdaad de enige gasten hier, en voor die 10 euro slaap ik nu op een 2persoonskamer in mijn eentje, terwijl dat normaal de prijs is voor een dorm. Best relaxt. Gisteravond daarna wat gegeten in de stad en wat gedronken bij een foute touristenplek. Maar het was wel leuk. Zo ga ik de stad maar in, en ik heb eigenlijk geen idee wat ik ga doen, ik heb al wat basic sights gezien toen we gisteravond door de stad slenterden. De sfeer is hier trouwens tig keer beter, en de stad zelf is helemaal niet wat ik er van had verwacht, eigenlijk. Het is heel mooi, en dat had ik wel verwacht, maar dan meer interessant-mooi en niet gewoon mooi-mooi. En dat is het tot nog toe wel. Dus ik ben benieuwd of dat nog veranderd. Het doet me een beetje denken aan Istanbul (en niet alleen door de moskees), en dat is goed, want Istanbul is tof. Nouja, ik ga zo de stad maar eens in. :)
xoxo
woensdag 30 september 2009
woensdag 23 september 2009
Dag 37 - Budapest
Oeps, het is een beetje lang geleden dat ik wat schreef. Maar goed, meestal als ik de computer zit wil ik gewoon chill op facebook en zo, en als ik wat moet doen zend ik couchsurfingrequests en dan heb ik vaak geen zin meer ook nog een blog te moeten schrijven. Ik schrijf ook niet in mijn journal ding, dus ik ben net zo inconsequent en lui als normaal. :)
Anyway, ik was bij Warschau. Goed, ik liftte dus met die Hongaar naar Krakau, en dat ging vreselijk. In totaal zijn we 8 uur bezig geweest waarvan we 3,5 uur in een auto zaten. Lang gewacht dus. Maar goed, ik kwam om half tien of zo aan in Krakau dus dat was verder wel oke.
Het was superfijn om weer in Krakau te zijn, ik hoefde eindelijk niet meer eindeloos rond te wandelen om alles te bekijken omdat ik dat al gedaan had. Het enige wat ik gedaan heb is dan ook eh, uitslapen, naar het hostel gaan waar Joanna werkt om te internetten en daar met mensen te praten, en naar Miejsce gaan om Bercherovka te drinken en om met nog meer mensen te praten. Eindelijk niet meer die standaardvragen de hele tijd maar gewoon leuk. Het voelde een beetje als een soort van surrogaatthuis. Of zo.
Goed, ik bleef in Krakau van dinsdag tot zaterdag. Zaterdag wilde ik naar Budapest liften maar ik begon veel te laat, om een uur of 2 en in het begin stond ik op een slechte spot dus ik begon om vier uur pas echt. Dus dat ging nooit meer lukken natuurlijk. Om half vijf maar een lift aangenomen voor 60 km. Daar schoot ik eigenlijk niet veel mee op omdat ik toen om een uur of zeven op de weg stond richting Budapest, in de kou en er reden bijna geen auto's.. Op een gegeven moment stopte er gelukkig een auto, maar die mensen gingen naar Presov. Dat is dus zeg maar de andere kant van Slowakije dan waar ik heen moest (ze hadden de verkeerde afslag genomen), maar ik besloot de lift maar aan te nemen omdat ik dan in ieder geval ergens kwam en zodat ik de volgende dag makkelijker kon liften, omdat er een snelweg was direct naar Budapest vanaf Presov, via Kosice. De mensen waar ik bij in de auto zat waren zo vriendelijk om me bij een cheapass shabby kuthotel te dumpen, dus ik had in ieder geval een slaapplek. Meer kan ik er ook niet over zeggen want het was er vreselijk, sfeerloos, gekke mensen die er bleven en de mensen die er werkten waren echt superonvriendelijk.
De volgende dag ging ik dan ook maar zo snel mogelijk weg, om naar Budapest te liften. Om een uur of tien begon ik, eerst maar met de duim zodat ik in Kosice zou komen, dat was maar 30KM. Binnen 10 minuten had ik al een lift. Omdat ik eigenlijk eerst naar Kosice wilde, voordat ik mijn plannen veranderde, en het ook nog redelijk vroeg was, besloot ik daar even een paar uur rond te lopen. Het is een heel mooi stadje, maar wel erg klein, maar zeker de moeite waard om eens een dagje te bezoeken. Rond een uur of 1 ging ik weer richting de snelweg. Eerst bij een bushalte gestaan waar ook nog een ander meisje stond, dus ik moest achter haar aanstaan en er stopten, ook voor haar, geen auto's, dus ik besloot maar verder te lopen, meer naar de snelweg. Dat was inderdaad een goed plan, want na tien minuten op mijn nieuwe spot stopte een vrouw van middelbare leeftijd die alleen Slowaaks sprak. Ze zei iets van vijf keer 'Miskolc', dus ik dacht dat ze daar heen ging, dat zou ongeveer de helft van de weg zijn. Ze stopte alleen na 20 km. Blijkbaar ging ze niet verder dus ik schoot er niet veel mee op. Ik had het idee dat ik in the middle of nowhere was. Dat was ook zo, maar het was blijkbaar vlak voor de grens, en dat wist ik niet. Er waren bijna geen auto's, maar toch stopte er wederom binnen 10 minuten een busje met een man die direct naar Budapest ging. Dat ging dus supermakkelijk.
Rond half vijf kwam ik in Budapest aan, eerst maar rondgelopen met mijn backpack, en gewacht tot mijn host Lilli klaar was met werken. Ik kon bij haar twee nachten blijven. Ondanks het feit dat ze de hele dag weg was telkens was het wel heel gezellig, ze was heel leuk. De laatste avond was echt superspacend. Ze had me al verteld dat ze 1 keer in Amsterdam was geweest voor een nacht, en dat ze toen gecouchsurfd had. Ik wilde wel zien bij wie omdat ik benieuwd was of ik haar host kende. Ze liet een foto zien en toen bleek het Bram te zijn (een vriend van me). Dus ik zei ' DUDEE. THATS A FRIEND OF MINE.' Ze had eerder al verteld dat ze die avond naar een stom feest was geweest die avond, in Odeon. Toen viel het kwartje bij mij. Ik ben namelijk ook 1 keer in Odeon geweest, met een feest van de studievereniging, en dat was een avond waar Bram een couchsurfer meehad. Dus ik zei 'OMG WE ALREADY MET OMGGG'. Haha, dat was echt superspacend, omdat we het allebei niet doorhadden en toen viel bij haar ook het kwartje. Supergrappig. Anyway, ik zie haar morgenavond nog eens omdat ik dan meega met haar naar een of ander feest..
Ik heb nu een andere host, via via. Ik had iemand op CS een bericht gestuurd, en zij kon niet, dus vroeg ze het aan een vriendin, maar die kon ook niet, dus die heeft het weer aan een andere vriendin gevraagd en daar ben ik nu. Het is heel fijn dat ik een host heb maar ik heb met haar net iets minder gemeen omdat ik haar niet echt uigekozen heb. Ik denk serieus dat ze de meest saaie persoon is die ik tot nog toe ontmoet.. Maar goed, ze is wel aardig maar gewoon niet mijn persoon of zo. Ik heb in ieder geval een slaapplek. (A) Vanmiddag ontmoet ik de vriendin van de vriendin die ik een bericht stuurde. Ze studeert Nederlands en werkt bij een sightseeingbedrijf, dus ik krijg een gratis tour op zo'n achterlijke bus. Ik heb er normaal een hekel aan, maar het is nu gratis in plaats van twintig euro en ik ben moe, dus ik ga het maar gewoon doen.
Budapest is trouwens fantastisch mooi, er is hier echt te veel te zien en het is zonde dat ik wat minder energie heb dan normaal, maar ik ga vast nog wel eens terug om dan de stad goed te bekijken. Nu loop ik maar gewoon wat rond, al geloof ik dat ik de belangrijkste dingen wel gezien heb. Gisteren ging ik naar het Ludwig Museum, voor Contemporary art, en dat was supervet want er was een tentoonstelling van Robert Capa. Als je niet weet wie dat is moet je het maar even op zoeken want hij was echt supergoed.
Nouja, vrijdag ga ik al weer naar Belgrado, en daar kijk ik best wel naar uit. In de stad is volgens mij niet heel veel te zien, maar ik ben er in het weekend en volgens mij zijn daar best aardige feestjes. Dus ik zie wel.
Waarschijnlijk de meest warrige blog tot nog toe maar als ik alles moet opschrijven ben ik drie uur bezig, en zo goedkoop is internet hier niet. Dus, dagdag!
xoxo
Anyway, ik was bij Warschau. Goed, ik liftte dus met die Hongaar naar Krakau, en dat ging vreselijk. In totaal zijn we 8 uur bezig geweest waarvan we 3,5 uur in een auto zaten. Lang gewacht dus. Maar goed, ik kwam om half tien of zo aan in Krakau dus dat was verder wel oke.
Het was superfijn om weer in Krakau te zijn, ik hoefde eindelijk niet meer eindeloos rond te wandelen om alles te bekijken omdat ik dat al gedaan had. Het enige wat ik gedaan heb is dan ook eh, uitslapen, naar het hostel gaan waar Joanna werkt om te internetten en daar met mensen te praten, en naar Miejsce gaan om Bercherovka te drinken en om met nog meer mensen te praten. Eindelijk niet meer die standaardvragen de hele tijd maar gewoon leuk. Het voelde een beetje als een soort van surrogaatthuis. Of zo.
Goed, ik bleef in Krakau van dinsdag tot zaterdag. Zaterdag wilde ik naar Budapest liften maar ik begon veel te laat, om een uur of 2 en in het begin stond ik op een slechte spot dus ik begon om vier uur pas echt. Dus dat ging nooit meer lukken natuurlijk. Om half vijf maar een lift aangenomen voor 60 km. Daar schoot ik eigenlijk niet veel mee op omdat ik toen om een uur of zeven op de weg stond richting Budapest, in de kou en er reden bijna geen auto's.. Op een gegeven moment stopte er gelukkig een auto, maar die mensen gingen naar Presov. Dat is dus zeg maar de andere kant van Slowakije dan waar ik heen moest (ze hadden de verkeerde afslag genomen), maar ik besloot de lift maar aan te nemen omdat ik dan in ieder geval ergens kwam en zodat ik de volgende dag makkelijker kon liften, omdat er een snelweg was direct naar Budapest vanaf Presov, via Kosice. De mensen waar ik bij in de auto zat waren zo vriendelijk om me bij een cheapass shabby kuthotel te dumpen, dus ik had in ieder geval een slaapplek. Meer kan ik er ook niet over zeggen want het was er vreselijk, sfeerloos, gekke mensen die er bleven en de mensen die er werkten waren echt superonvriendelijk.
De volgende dag ging ik dan ook maar zo snel mogelijk weg, om naar Budapest te liften. Om een uur of tien begon ik, eerst maar met de duim zodat ik in Kosice zou komen, dat was maar 30KM. Binnen 10 minuten had ik al een lift. Omdat ik eigenlijk eerst naar Kosice wilde, voordat ik mijn plannen veranderde, en het ook nog redelijk vroeg was, besloot ik daar even een paar uur rond te lopen. Het is een heel mooi stadje, maar wel erg klein, maar zeker de moeite waard om eens een dagje te bezoeken. Rond een uur of 1 ging ik weer richting de snelweg. Eerst bij een bushalte gestaan waar ook nog een ander meisje stond, dus ik moest achter haar aanstaan en er stopten, ook voor haar, geen auto's, dus ik besloot maar verder te lopen, meer naar de snelweg. Dat was inderdaad een goed plan, want na tien minuten op mijn nieuwe spot stopte een vrouw van middelbare leeftijd die alleen Slowaaks sprak. Ze zei iets van vijf keer 'Miskolc', dus ik dacht dat ze daar heen ging, dat zou ongeveer de helft van de weg zijn. Ze stopte alleen na 20 km. Blijkbaar ging ze niet verder dus ik schoot er niet veel mee op. Ik had het idee dat ik in the middle of nowhere was. Dat was ook zo, maar het was blijkbaar vlak voor de grens, en dat wist ik niet. Er waren bijna geen auto's, maar toch stopte er wederom binnen 10 minuten een busje met een man die direct naar Budapest ging. Dat ging dus supermakkelijk.
Rond half vijf kwam ik in Budapest aan, eerst maar rondgelopen met mijn backpack, en gewacht tot mijn host Lilli klaar was met werken. Ik kon bij haar twee nachten blijven. Ondanks het feit dat ze de hele dag weg was telkens was het wel heel gezellig, ze was heel leuk. De laatste avond was echt superspacend. Ze had me al verteld dat ze 1 keer in Amsterdam was geweest voor een nacht, en dat ze toen gecouchsurfd had. Ik wilde wel zien bij wie omdat ik benieuwd was of ik haar host kende. Ze liet een foto zien en toen bleek het Bram te zijn (een vriend van me). Dus ik zei ' DUDEE. THATS A FRIEND OF MINE.' Ze had eerder al verteld dat ze die avond naar een stom feest was geweest die avond, in Odeon. Toen viel het kwartje bij mij. Ik ben namelijk ook 1 keer in Odeon geweest, met een feest van de studievereniging, en dat was een avond waar Bram een couchsurfer meehad. Dus ik zei 'OMG WE ALREADY MET OMGGG'. Haha, dat was echt superspacend, omdat we het allebei niet doorhadden en toen viel bij haar ook het kwartje. Supergrappig. Anyway, ik zie haar morgenavond nog eens omdat ik dan meega met haar naar een of ander feest..
Ik heb nu een andere host, via via. Ik had iemand op CS een bericht gestuurd, en zij kon niet, dus vroeg ze het aan een vriendin, maar die kon ook niet, dus die heeft het weer aan een andere vriendin gevraagd en daar ben ik nu. Het is heel fijn dat ik een host heb maar ik heb met haar net iets minder gemeen omdat ik haar niet echt uigekozen heb. Ik denk serieus dat ze de meest saaie persoon is die ik tot nog toe ontmoet.. Maar goed, ze is wel aardig maar gewoon niet mijn persoon of zo. Ik heb in ieder geval een slaapplek. (A) Vanmiddag ontmoet ik de vriendin van de vriendin die ik een bericht stuurde. Ze studeert Nederlands en werkt bij een sightseeingbedrijf, dus ik krijg een gratis tour op zo'n achterlijke bus. Ik heb er normaal een hekel aan, maar het is nu gratis in plaats van twintig euro en ik ben moe, dus ik ga het maar gewoon doen.
Budapest is trouwens fantastisch mooi, er is hier echt te veel te zien en het is zonde dat ik wat minder energie heb dan normaal, maar ik ga vast nog wel eens terug om dan de stad goed te bekijken. Nu loop ik maar gewoon wat rond, al geloof ik dat ik de belangrijkste dingen wel gezien heb. Gisteren ging ik naar het Ludwig Museum, voor Contemporary art, en dat was supervet want er was een tentoonstelling van Robert Capa. Als je niet weet wie dat is moet je het maar even op zoeken want hij was echt supergoed.
Nouja, vrijdag ga ik al weer naar Belgrado, en daar kijk ik best wel naar uit. In de stad is volgens mij niet heel veel te zien, maar ik ben er in het weekend en volgens mij zijn daar best aardige feestjes. Dus ik zie wel.
Waarschijnlijk de meest warrige blog tot nog toe maar als ik alles moet opschrijven ben ik drie uur bezig, en zo goedkoop is internet hier niet. Dus, dagdag!
xoxo
maandag 14 september 2009
Dag 28 - Warszawa II
Ok. Ik moet nu echt een blog schrijven, omdat het een week geleden was en omdat ik nu vier weken weg ben. Ik heb alleen niet zo'n zin dus ik zal het zo kort mogelijk houden want als ik alles vertel is het veel te veel. En als mensen nu eens gaan reageren, dan blijf ik ook wat gemotiveerder en zo. (A)
Anyway, ik was bij Tallinn, en ik weet niet precies meer zo goed wat ik daar verder allemaal gedaan heb. Ik moest twee dagen om kwart voor zes opstaan omdat R&I vroeg moesten werken, dus ik was twee keer om zeven uur al in de stad, en ja, dan is er niet heel veel te doen op zich. Ik was die dagen ook redelijk naar de klote, dus ik heb toen vooral op verschillende plekken koffie gedronken. Verder ben ik nog wel naar het kunstmuseum geweest, maar dat was niet zo leuk want het contemporary art gedeelte was dicht en dat vind ik het leukst.
Vanaf Tallinn liftte ik donderdag naar Tartu. Dat ging behoorlijk snel, ik heb wel eerst een uur gewacht, maar daarna werd ik opgepikt door een vrachtwagenchauffeur die in een keer daar heen ging, dus dat was wel chill. Hij was wel geinig verder, hij probeerde me te kopppelen aan zijn vijftienjarige dochter geloof ik maar daar ben ik niet echt op ingegaan. :) Tartu was mooi, klein vooral, maar de sfeer is er heel tof, dus ik wil er zeker nog wel eens heen. Toffe mensen ontmoet ook, dus het was fijn daar.
Zaterdag, eergister dus, liftte ik van Tartu naar Riga. Ik begon pas om vijf uur 's middags, dus dat was best wel een gokje, maar binnen 20 minuten had ik een lift in een busje met vijf Letse bouwvakkers die om het half uur moesten stoppen om te zeiken omdat ze allemaal (behalve de chauffeur) te veel bier dronken. Ik geloof dat 1 van de 5 zeker 3 liter bier dronk. :/
In Riga sliep ik weer bij Anna, die me al eerder hostte. Het was een soort van speciale culturele jaarlijkse avond in Riga, the White Night of zo, maar dit jaar was het blijkbaar heel kut of zo dus dat was wat suffigs. Wat wel tof was, was dat Anna nog een couchsurfer had, ook een Nederlander. Dus ik kon eindelijk weer Nederlands praten en dat was echt heel bizar, na bijna vier weken Engels. :)
Gisteren ging ik van Riga naar Kaunas. Ik had twee keer een lift binnen vijf minuten dus dat was wederom geen probleem. 't Enige problematische is op het moment dat ik enigszins ziekig ben, dus dat werkt niet echt. Gisteren in Kaunas was het heel naar omdat ik geen kaart had en alles was dicht. Dus ik ben maar rond gaan lopen met mijn backpack, in de hoop een hostel tegen te komen oid. Dat gebeurde niet, maar ik vond wel een internetcafe gelukkig, dus ik had daar wat opgezocht. Over het algemeen zijn hostels in het centrum van steden, maar deze niet, dus ik had geen idee hoe ik er moest komen. Op straat maar wat rondgevraagd, totdat ik het aan twee meisjes/vrouwen vroeg die echt enorm behulpzaam waren, voor me gingen bellen, me naar de bushalte brachten en me zelfs nog vroegen of ik wel geld had voor de bus. Ja, zo kan het dus ook. :)
Het hostel in Kaunas was meer een soort van ziekenhuisachtig kantoor, heel naar, maar er waren wel geinige mensen. Onder andere een Japanner van 40 die de wereld rondreist op een step. :D!
Vandaag van Kaunas gelift naar Warschau dus. In Kaunas stond er nog een andere gast te liften, een Hongaar, en die kwam naar me toe om het samen te proberen, en dat vond ik wel prima. Om uit Kaunas te komen was lastig. Na een uur kregen we pas een lift, naar Mirjampole. Niet heel ver, maar in ieder geval vlak voor de grens dus veel mensen die naar Polen gaan. Na twintig minuten in Mirjampole stopte er inderdaad een auto met drie Roemenen. Ik vertrouwde het niet 100% maar omdat we met zijn tweeen waren durfde ik wat meer aan dus we stapten maar in. Het ging prima, afgezien van het feit dat ze onze telefoons wilden gebruiken, mijn sigaretten oprookten en vertelden dat ze hun vrouwen hadden gekocht, alleen toen we uitstapten in Warschau ging 1 moeilijk doen en zeggen dat we moesten betalen. Nouja, daar gingen wij natuurlijk niet aan meedoen, want dat is nou niet echt het principe van liften. Hij bleef zeiken, dus op een gegeven moment liepen we maar gewoon weg want veel kon hij ons nou ook niet echt maken. 't Waren dus zigeuners, dat wist ik dus niet maar die Hongaar wel. Ik wil het stereotype niet bevestigen, maar gelukkig deden ze dat al voor zichzelf..
Nu ben ik dus in Warschau, in een hostel, ik ga zo fijn slapen en morgenmiddag op mn gemakje naar Krakau liften, weer samen met die Hongaar. Chillll
xoxo
Anyway, ik was bij Tallinn, en ik weet niet precies meer zo goed wat ik daar verder allemaal gedaan heb. Ik moest twee dagen om kwart voor zes opstaan omdat R&I vroeg moesten werken, dus ik was twee keer om zeven uur al in de stad, en ja, dan is er niet heel veel te doen op zich. Ik was die dagen ook redelijk naar de klote, dus ik heb toen vooral op verschillende plekken koffie gedronken. Verder ben ik nog wel naar het kunstmuseum geweest, maar dat was niet zo leuk want het contemporary art gedeelte was dicht en dat vind ik het leukst.
Vanaf Tallinn liftte ik donderdag naar Tartu. Dat ging behoorlijk snel, ik heb wel eerst een uur gewacht, maar daarna werd ik opgepikt door een vrachtwagenchauffeur die in een keer daar heen ging, dus dat was wel chill. Hij was wel geinig verder, hij probeerde me te kopppelen aan zijn vijftienjarige dochter geloof ik maar daar ben ik niet echt op ingegaan. :) Tartu was mooi, klein vooral, maar de sfeer is er heel tof, dus ik wil er zeker nog wel eens heen. Toffe mensen ontmoet ook, dus het was fijn daar.
Zaterdag, eergister dus, liftte ik van Tartu naar Riga. Ik begon pas om vijf uur 's middags, dus dat was best wel een gokje, maar binnen 20 minuten had ik een lift in een busje met vijf Letse bouwvakkers die om het half uur moesten stoppen om te zeiken omdat ze allemaal (behalve de chauffeur) te veel bier dronken. Ik geloof dat 1 van de 5 zeker 3 liter bier dronk. :/
In Riga sliep ik weer bij Anna, die me al eerder hostte. Het was een soort van speciale culturele jaarlijkse avond in Riga, the White Night of zo, maar dit jaar was het blijkbaar heel kut of zo dus dat was wat suffigs. Wat wel tof was, was dat Anna nog een couchsurfer had, ook een Nederlander. Dus ik kon eindelijk weer Nederlands praten en dat was echt heel bizar, na bijna vier weken Engels. :)
Gisteren ging ik van Riga naar Kaunas. Ik had twee keer een lift binnen vijf minuten dus dat was wederom geen probleem. 't Enige problematische is op het moment dat ik enigszins ziekig ben, dus dat werkt niet echt. Gisteren in Kaunas was het heel naar omdat ik geen kaart had en alles was dicht. Dus ik ben maar rond gaan lopen met mijn backpack, in de hoop een hostel tegen te komen oid. Dat gebeurde niet, maar ik vond wel een internetcafe gelukkig, dus ik had daar wat opgezocht. Over het algemeen zijn hostels in het centrum van steden, maar deze niet, dus ik had geen idee hoe ik er moest komen. Op straat maar wat rondgevraagd, totdat ik het aan twee meisjes/vrouwen vroeg die echt enorm behulpzaam waren, voor me gingen bellen, me naar de bushalte brachten en me zelfs nog vroegen of ik wel geld had voor de bus. Ja, zo kan het dus ook. :)
Het hostel in Kaunas was meer een soort van ziekenhuisachtig kantoor, heel naar, maar er waren wel geinige mensen. Onder andere een Japanner van 40 die de wereld rondreist op een step. :D!
Vandaag van Kaunas gelift naar Warschau dus. In Kaunas stond er nog een andere gast te liften, een Hongaar, en die kwam naar me toe om het samen te proberen, en dat vond ik wel prima. Om uit Kaunas te komen was lastig. Na een uur kregen we pas een lift, naar Mirjampole. Niet heel ver, maar in ieder geval vlak voor de grens dus veel mensen die naar Polen gaan. Na twintig minuten in Mirjampole stopte er inderdaad een auto met drie Roemenen. Ik vertrouwde het niet 100% maar omdat we met zijn tweeen waren durfde ik wat meer aan dus we stapten maar in. Het ging prima, afgezien van het feit dat ze onze telefoons wilden gebruiken, mijn sigaretten oprookten en vertelden dat ze hun vrouwen hadden gekocht, alleen toen we uitstapten in Warschau ging 1 moeilijk doen en zeggen dat we moesten betalen. Nouja, daar gingen wij natuurlijk niet aan meedoen, want dat is nou niet echt het principe van liften. Hij bleef zeiken, dus op een gegeven moment liepen we maar gewoon weg want veel kon hij ons nou ook niet echt maken. 't Waren dus zigeuners, dat wist ik dus niet maar die Hongaar wel. Ik wil het stereotype niet bevestigen, maar gelukkig deden ze dat al voor zichzelf..
Nu ben ik dus in Warschau, in een hostel, ik ga zo fijn slapen en morgenmiddag op mn gemakje naar Krakau liften, weer samen met die Hongaar. Chillll
xoxo
vrijdag 11 september 2009
Dag 25 - Ik schrijf niet, maar wel wat fotos.
Tallinn;
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2297.jpg
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2300.jpg
Vilnius;
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2110.jpg
Mijn gezelligste reishoofd in een bus;
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2297.jpg
dagdag! xoxo
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2297.jpg
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2300.jpg
Vilnius;
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2110.jpg
Mijn gezelligste reishoofd in een bus;
http://img.photobucket.com/albums/v245/Henrive/IMG_2297.jpg
dagdag! xoxo
maandag 7 september 2009
Dag 21 - What's up with all these Americans?
1100 Raekoja Kohvik
"It has only been three weeks yet. For me it seems more like three months. I'm wondering all the time how it would be to be back home again, and then I realize dat I'm only gone for three weeks, and that probably nothing has changed. Really weird.
En ik schakel over op Nederlands, jeuj.
Het is mijn eerste dag in Tallinn zelf. Mijn hosts Rainu & Ivar wonen een half uur buiten Tallinn in een huis in het bos, vlakbij de zee (de Finse golf / Baltische zee9. Gister heb ik daar de hele dag gespendeerd, daar ik nog drie hele dagen heb om de stad te bekijken.
Gisteren heb ik eerst uitgeslapen, uiteraard, en vervolgens ging ik met R&I naar de zee en de klif ervoor. Daarna gingen we naar Rainu's ouders waar ik volgepropt werd met taart en worstjes. Als avondeten kon ik nog meer Ests eten proeven, met een Estse variant van Ratatouille. Al met al was het een superchille dag, ik ben weer goed uitgerust van het liften..
Nu drink ik dus een Latte bij een of andere toeristentent in het centrum. De prijzen zijn hier vrijwel hetzelfde als in Nederland. Estland lijkt sowieso weer iets duurder te zijn dan de andere Baltische staten, waarschijnlijk omdat zo dicht bij Finland ligt. De mensen lijken ook weer wat moderner."
Een ander verschil is dat hier echt opeens allemaal Amerikanen en Japanners zijn, typische toeristen die je in Amsterdam zou verwachten. In Riga, en vooral in Vilnius waren het voornamelijk Duitsers. En Amerikanen zijn zo, eh Amerikaans. De oude stad is verdeeld in het lage en het hoge gedeelte, wat betekent dat je vanaf het hoge gedeelte een prachtig uitzicht. Maar goed, ik liep daar dus, op het hoge gedeelte, en er kwam een horde Amerikanen me tegemoet lopen. Een vrouw vroeg "Can you go down on the other side?" Waar ik even over moest nadenken, wat haar deed denken dat ik geen Engels sprak of zo. Vervolgens gebaarde ze naar beneden en riep heel hard, zodat ik het beter verstond "DOWWWNN!". En dat is dus Amerikaans, denk ik. De oude stad is verder heel mooi, het doet Scandinavischer aan dan Vilnius en Riga, ik denk dat ik Tallinn het mooist vind, maar dat zal nog wel verder blijken de komende dagen.
Donderdag ga ik liftend naar Tartu, DE studentenstad van Estland. Het is wel heel klein, dus ik trek er 1 hele dag voor uit, dus ik blijf twee nachten. Zaterdagochtend zal ik dan zo ver mogelijk terug proberen te liften, ik hoop dat ik Kaunas in Litouwen kan halen, maar ik weet niet hoe haalbaar dat is. Anders nog maar weer een dagje naar Riga.
Nou, ik ga slapen. Nightnight.
xoxo
"It has only been three weeks yet. For me it seems more like three months. I'm wondering all the time how it would be to be back home again, and then I realize dat I'm only gone for three weeks, and that probably nothing has changed. Really weird.
En ik schakel over op Nederlands, jeuj.
Het is mijn eerste dag in Tallinn zelf. Mijn hosts Rainu & Ivar wonen een half uur buiten Tallinn in een huis in het bos, vlakbij de zee (de Finse golf / Baltische zee9. Gister heb ik daar de hele dag gespendeerd, daar ik nog drie hele dagen heb om de stad te bekijken.
Gisteren heb ik eerst uitgeslapen, uiteraard, en vervolgens ging ik met R&I naar de zee en de klif ervoor. Daarna gingen we naar Rainu's ouders waar ik volgepropt werd met taart en worstjes. Als avondeten kon ik nog meer Ests eten proeven, met een Estse variant van Ratatouille. Al met al was het een superchille dag, ik ben weer goed uitgerust van het liften..
Nu drink ik dus een Latte bij een of andere toeristentent in het centrum. De prijzen zijn hier vrijwel hetzelfde als in Nederland. Estland lijkt sowieso weer iets duurder te zijn dan de andere Baltische staten, waarschijnlijk omdat zo dicht bij Finland ligt. De mensen lijken ook weer wat moderner."
Een ander verschil is dat hier echt opeens allemaal Amerikanen en Japanners zijn, typische toeristen die je in Amsterdam zou verwachten. In Riga, en vooral in Vilnius waren het voornamelijk Duitsers. En Amerikanen zijn zo, eh Amerikaans. De oude stad is verdeeld in het lage en het hoge gedeelte, wat betekent dat je vanaf het hoge gedeelte een prachtig uitzicht. Maar goed, ik liep daar dus, op het hoge gedeelte, en er kwam een horde Amerikanen me tegemoet lopen. Een vrouw vroeg "Can you go down on the other side?" Waar ik even over moest nadenken, wat haar deed denken dat ik geen Engels sprak of zo. Vervolgens gebaarde ze naar beneden en riep heel hard, zodat ik het beter verstond "DOWWWNN!". En dat is dus Amerikaans, denk ik. De oude stad is verder heel mooi, het doet Scandinavischer aan dan Vilnius en Riga, ik denk dat ik Tallinn het mooist vind, maar dat zal nog wel verder blijken de komende dagen.
Donderdag ga ik liftend naar Tartu, DE studentenstad van Estland. Het is wel heel klein, dus ik trek er 1 hele dag voor uit, dus ik blijf twee nachten. Zaterdagochtend zal ik dan zo ver mogelijk terug proberen te liften, ik hoop dat ik Kaunas in Litouwen kan halen, maar ik weet niet hoe haalbaar dat is. Anders nog maar weer een dagje naar Riga.
Nou, ik ga slapen. Nightnight.
xoxo
zondag 6 september 2009
Dag 20 - Tallinn
I made it! Maar dat duurde op zich wel even.
Gister ging ik om ongeveer half twaalf weg bij mijn host om naar het noorden van Riga te gaan met het openbaar vervoer om daar te beginnen met liften. Ik had op internet opgezocht wat een goede spot was en daar kwam ik om een uur of 1 aan. Toen ik aankwam lopen zag ik al een jongen van vijftien met zijn duim omhoog staan. Op het moment dat ik hem zag was hij al weer weg omdat hij al in een auto gestapt was. Dat ging snel, dus dat was mooi. Toen ik besloten had waar ik ging staan en mijn bordje had gemaakt met "EST" erop kon ik ook beginnen. Na twee minuten stopte er al een auto (door mijn stralende glimlach). De beste man sprak alleen geen Engels, en ik wilde ook niet de eerste de beste lift aannemen, dus ik wees zijn aanbod af. Hij kon me ongeveer zeventig kilometer ver brengen, dus achteraf had ik het best kunnen doen, maar dat wist ik ook niet van te voren.
Vervolgens gebeurde er een kwartier vrij weinig, behalve dan dat er twee meisjes bij kwamen die voorkropen en voor me gingen staan, niet zo netjes, maar ik had ook geen zin om er heen te lopen om te zeggen dat ze achter me moesten gaan staan, omdat dat ook geen zin zou hebben, want twee meisjes zijn altijd in het voordeel. Er stopte inderdaad een auto voor hun maar zij hadden die lift niet nodig, dus dezelfde auto stopte voor mij, en kon me wederom zeventig kilometer ver brengen. Deze keer accepteerde ik hem wel want ik stond inmiddels al een half uur. Bizarre gast,typisch Oost-Europees, een kortgeschoren kop en een oude BMW. Hij was wel chill verder want ik hoefde nauwelijks zelf te praten, hij praatte eerst de hele tijd over de economie van Letland en dat het zo slecht was allemaal en dat het nooit beter zou worden, waarop ik maar een beetje "uhuh"'de, en vervolgens praatte hij de hele tijd over auto's, waarover ik al helemaal niets te zeggen heb. Ik had hem gevraagd me af te zetten bij het laatste tankstation waar hij langs kwam, maar door al die reteinteressante gespreksonderwerpen was hij dat vergeten dus ik moest het doen met een bushalte. Geen ideale plek, dus ik stond daar dan ook een uur. Het was inmiddels al half vier of zo dus ik vroeg me af of ik het wel ging redden. Na een uur kwam er een bus langs, en ik vroeg aan de buschauffeur of die naar Salacgriva zou gaan, omdat ik wist dat daar een goede plek was om door te liften. Dat was niet zo, maar toen de bus wegreed kwam er gelijk daarna iemand aan rijden die voor me stopte. Hij kon me niet ver brengen, 20 kilometer maar ik was op dat moment al blij dat ik in ieder geval weer ietsjes verder zou komen. Aardige gast, hij was sound engineer of iets dergelijks en was onderweg van Riga naar zijn huis, ergens op het platteland. Onderweg nam hij nog een andere lifter mee die maar drie kilometer hoefde (ik heb over de hele dag serieus iets van 12 lifters gezien, echt bizar veel vergeleken met Nederland). Hij was zo vriendelijk om me naar Salacgriva te brengen, naar het tankstation waar ik heen wilde, terwijl hij daar zelf niet heen hoefde, superchill. Het tankstation was inderdaad een goede plek (vlak voor de grens), ik sprak eerst mensen aan die naar Tallinn gingen, die hadden helaas geen ruimte maar dat was wel echt superchill geweest. Daarna reed een man weg van het tankstation en ik hield mijn bordje met EST omhoog en hij gebaarde dat ik naar hem toe kon komen. Hij ging naar Parnu. Ik wist niet zeker of het een goed idee was omdat ik op internet las dat Parnu echt verrot is als je verder wil liften, maar het was wel de helft van de afstand die ik nog moest afleggen.. Ik ging dus maar mee, hij nam ook nog een of andere gare man van een jaar of vijftig met een grote snor en weekendtas mee. Volgens mij was het een Rus, hij zat de hele tijd te bellen en het klonk Russisch. Hij deed zaken met Rotterdam, Amsterdam en Antwerpen, met Cargoships en dergelijke. Juist ja. Ik vroeg hem mij af te zetten bij een tankstation voor Parnu, omdat ik hoopte dat mensen die verder zouden reizen dan Parnu daar zouden gaan tanken. Ik heb daar zo'n twee uur gestaan. Inderdaad waren er mensen die naar Tallinn gingen, ik zag een Finse auto met een man en vrouw van middelbare leeftijd dus ik dacht Bingo, alleen toen ik vroeg of ze nog een plek over hadden kreeg ik een "no we don't have any room sorry', terwijl hij naar een lege achterbank wees. Best zuur. Na twee uur besloot ik dat dit echt, echt niet ging werken dus ik begon te lopen terwijl ik de borden naar Tallinn volgde. Na een half uur lopen stopte er opeens een auto naast me. Er zat een jongen aan het stuur en zijn vader, gok ik, zat naast hem. Hij vroeg aan me of ik aan het liften was, waarop ik antwoordde dat dat inderdaad het geval was. Vervolgens bood hij aan om me naar een betere plek te brengen, en dat sloeg ik natuurlijk niet af, omdat ik het lopen wel zat was en geen idee waar ik heen moest. Ik las op internet al dat mensen in Estland het supertof vinden als ze buitenlanders zien, en al helemaal backpackers en dat is ook echt zo. Hij vroeg allerlei dingen en was dus ontzettend behulpzaam. Ik bedoel, wie stopt er nou zomaar naast iemand om hulp aan te bieden? Tien minuten verder stond ik inderdaad op een goede plek, langs de weg vanuit Parnu direct naar Tallinn. Na vijf minuten kwam er een auto langs waarin de mensen wel heel hard moesten lachen en aan het zwaaien waren, en een meisje achterin drukte haar papier met TALLINN erop geschreven tegen de ruit aan. Zij had dus al een lift, en dat gaf me alleen maar meer moed. 25 minuten later stopte ook voor mij een auto, met een man erin die inderdaad ook naar Tallinn ging. Ik was gered! Na drie uur in Parnu was het al half acht dus het was ook zeker wel tijd dat ik mijn laatste lift had. Hij sprak helaas niet zo goed Engels, of eigenlijk vrijwel niet, dus veel kwam er niet van praten, maar ik weet in ieder geval dat hij kunstenaar was en sculpturen maakte. Hij was heel aardig, hij bracht me helemaal naar het busstation in Tallinn zelf, dus ik kon vanaf daar gelijk de bus pakken naar mijn host, dus dat was erg efficient.
Het enige probleem was dat mijn telefoon blijkbaar kuren heeft. Hij zei telkens dat het nummer niet correct was, van mijn host, dus ik kon niet bellen om te zeggen dat er was. Ik had zelf per ongeluk blijkbaar ook niet het goede nummer gegeven dus ik kon niet communiceren. Toen maar via mijn moeder laten weten dat ik er was, alleen ik kon haar op een gegeven moment ook niet bereiken. Ik krijg of de melding dat het nummer niet correct is, of dat er een Call Barrier is, of zo. Vet vaag. En het was superkut want ik stond gisteravond dus om half tien in het pikdonker in the middle of nowhere, geen verlichting, een half uur buiten Tallinn en ik wist niet eens of er nog een minibus terug zou gaan naar de stad, dus ik was al bang dat ik in het bushokje moest gaan slapen of iets dergelijks.. Gelukkig belde mijn host opeens (het nummer wat ik had was dus wel correct :s) en ze kwamen er bijna aan. Nouja, daar was ik dus best wel blij om en zo. Uiteindelijk was er dus niet echt een probleem, al moet ik wel uitzoeken wat er mis is met mijn telefoon.
Het liften was dus erg leuk, en ik heb al besloten dat ik donderdag naar Tartu ga voor 2 nachten, dus donderdag lift ik vanaf Tallinn naar Tartu, dat is maar 200 kilometer dus dat zou snel moeten gaan, en dan heb ik vrijdag om Tartu te bekijken en dan lift ik zaterdag weer terug naar Letland of Litouwen, afhankelijk van hoe ver ik kom.
Nou, dagdag!
xoxo
Gister ging ik om ongeveer half twaalf weg bij mijn host om naar het noorden van Riga te gaan met het openbaar vervoer om daar te beginnen met liften. Ik had op internet opgezocht wat een goede spot was en daar kwam ik om een uur of 1 aan. Toen ik aankwam lopen zag ik al een jongen van vijftien met zijn duim omhoog staan. Op het moment dat ik hem zag was hij al weer weg omdat hij al in een auto gestapt was. Dat ging snel, dus dat was mooi. Toen ik besloten had waar ik ging staan en mijn bordje had gemaakt met "EST" erop kon ik ook beginnen. Na twee minuten stopte er al een auto (door mijn stralende glimlach). De beste man sprak alleen geen Engels, en ik wilde ook niet de eerste de beste lift aannemen, dus ik wees zijn aanbod af. Hij kon me ongeveer zeventig kilometer ver brengen, dus achteraf had ik het best kunnen doen, maar dat wist ik ook niet van te voren.
Vervolgens gebeurde er een kwartier vrij weinig, behalve dan dat er twee meisjes bij kwamen die voorkropen en voor me gingen staan, niet zo netjes, maar ik had ook geen zin om er heen te lopen om te zeggen dat ze achter me moesten gaan staan, omdat dat ook geen zin zou hebben, want twee meisjes zijn altijd in het voordeel. Er stopte inderdaad een auto voor hun maar zij hadden die lift niet nodig, dus dezelfde auto stopte voor mij, en kon me wederom zeventig kilometer ver brengen. Deze keer accepteerde ik hem wel want ik stond inmiddels al een half uur. Bizarre gast,typisch Oost-Europees, een kortgeschoren kop en een oude BMW. Hij was wel chill verder want ik hoefde nauwelijks zelf te praten, hij praatte eerst de hele tijd over de economie van Letland en dat het zo slecht was allemaal en dat het nooit beter zou worden, waarop ik maar een beetje "uhuh"'de, en vervolgens praatte hij de hele tijd over auto's, waarover ik al helemaal niets te zeggen heb. Ik had hem gevraagd me af te zetten bij het laatste tankstation waar hij langs kwam, maar door al die reteinteressante gespreksonderwerpen was hij dat vergeten dus ik moest het doen met een bushalte. Geen ideale plek, dus ik stond daar dan ook een uur. Het was inmiddels al half vier of zo dus ik vroeg me af of ik het wel ging redden. Na een uur kwam er een bus langs, en ik vroeg aan de buschauffeur of die naar Salacgriva zou gaan, omdat ik wist dat daar een goede plek was om door te liften. Dat was niet zo, maar toen de bus wegreed kwam er gelijk daarna iemand aan rijden die voor me stopte. Hij kon me niet ver brengen, 20 kilometer maar ik was op dat moment al blij dat ik in ieder geval weer ietsjes verder zou komen. Aardige gast, hij was sound engineer of iets dergelijks en was onderweg van Riga naar zijn huis, ergens op het platteland. Onderweg nam hij nog een andere lifter mee die maar drie kilometer hoefde (ik heb over de hele dag serieus iets van 12 lifters gezien, echt bizar veel vergeleken met Nederland). Hij was zo vriendelijk om me naar Salacgriva te brengen, naar het tankstation waar ik heen wilde, terwijl hij daar zelf niet heen hoefde, superchill. Het tankstation was inderdaad een goede plek (vlak voor de grens), ik sprak eerst mensen aan die naar Tallinn gingen, die hadden helaas geen ruimte maar dat was wel echt superchill geweest. Daarna reed een man weg van het tankstation en ik hield mijn bordje met EST omhoog en hij gebaarde dat ik naar hem toe kon komen. Hij ging naar Parnu. Ik wist niet zeker of het een goed idee was omdat ik op internet las dat Parnu echt verrot is als je verder wil liften, maar het was wel de helft van de afstand die ik nog moest afleggen.. Ik ging dus maar mee, hij nam ook nog een of andere gare man van een jaar of vijftig met een grote snor en weekendtas mee. Volgens mij was het een Rus, hij zat de hele tijd te bellen en het klonk Russisch. Hij deed zaken met Rotterdam, Amsterdam en Antwerpen, met Cargoships en dergelijke. Juist ja. Ik vroeg hem mij af te zetten bij een tankstation voor Parnu, omdat ik hoopte dat mensen die verder zouden reizen dan Parnu daar zouden gaan tanken. Ik heb daar zo'n twee uur gestaan. Inderdaad waren er mensen die naar Tallinn gingen, ik zag een Finse auto met een man en vrouw van middelbare leeftijd dus ik dacht Bingo, alleen toen ik vroeg of ze nog een plek over hadden kreeg ik een "no we don't have any room sorry', terwijl hij naar een lege achterbank wees. Best zuur. Na twee uur besloot ik dat dit echt, echt niet ging werken dus ik begon te lopen terwijl ik de borden naar Tallinn volgde. Na een half uur lopen stopte er opeens een auto naast me. Er zat een jongen aan het stuur en zijn vader, gok ik, zat naast hem. Hij vroeg aan me of ik aan het liften was, waarop ik antwoordde dat dat inderdaad het geval was. Vervolgens bood hij aan om me naar een betere plek te brengen, en dat sloeg ik natuurlijk niet af, omdat ik het lopen wel zat was en geen idee waar ik heen moest. Ik las op internet al dat mensen in Estland het supertof vinden als ze buitenlanders zien, en al helemaal backpackers en dat is ook echt zo. Hij vroeg allerlei dingen en was dus ontzettend behulpzaam. Ik bedoel, wie stopt er nou zomaar naast iemand om hulp aan te bieden? Tien minuten verder stond ik inderdaad op een goede plek, langs de weg vanuit Parnu direct naar Tallinn. Na vijf minuten kwam er een auto langs waarin de mensen wel heel hard moesten lachen en aan het zwaaien waren, en een meisje achterin drukte haar papier met TALLINN erop geschreven tegen de ruit aan. Zij had dus al een lift, en dat gaf me alleen maar meer moed. 25 minuten later stopte ook voor mij een auto, met een man erin die inderdaad ook naar Tallinn ging. Ik was gered! Na drie uur in Parnu was het al half acht dus het was ook zeker wel tijd dat ik mijn laatste lift had. Hij sprak helaas niet zo goed Engels, of eigenlijk vrijwel niet, dus veel kwam er niet van praten, maar ik weet in ieder geval dat hij kunstenaar was en sculpturen maakte. Hij was heel aardig, hij bracht me helemaal naar het busstation in Tallinn zelf, dus ik kon vanaf daar gelijk de bus pakken naar mijn host, dus dat was erg efficient.
Het enige probleem was dat mijn telefoon blijkbaar kuren heeft. Hij zei telkens dat het nummer niet correct was, van mijn host, dus ik kon niet bellen om te zeggen dat er was. Ik had zelf per ongeluk blijkbaar ook niet het goede nummer gegeven dus ik kon niet communiceren. Toen maar via mijn moeder laten weten dat ik er was, alleen ik kon haar op een gegeven moment ook niet bereiken. Ik krijg of de melding dat het nummer niet correct is, of dat er een Call Barrier is, of zo. Vet vaag. En het was superkut want ik stond gisteravond dus om half tien in het pikdonker in the middle of nowhere, geen verlichting, een half uur buiten Tallinn en ik wist niet eens of er nog een minibus terug zou gaan naar de stad, dus ik was al bang dat ik in het bushokje moest gaan slapen of iets dergelijks.. Gelukkig belde mijn host opeens (het nummer wat ik had was dus wel correct :s) en ze kwamen er bijna aan. Nouja, daar was ik dus best wel blij om en zo. Uiteindelijk was er dus niet echt een probleem, al moet ik wel uitzoeken wat er mis is met mijn telefoon.
Het liften was dus erg leuk, en ik heb al besloten dat ik donderdag naar Tartu ga voor 2 nachten, dus donderdag lift ik vanaf Tallinn naar Tartu, dat is maar 200 kilometer dus dat zou snel moeten gaan, en dan heb ik vrijdag om Tartu te bekijken en dan lift ik zaterdag weer terug naar Letland of Litouwen, afhankelijk van hoe ver ik kom.
Nou, dagdag!
xoxo
vrijdag 4 september 2009
Dag 18 - Kussievoormezussie
Gefeliciteerd Eline met je verjaardag en zo. :)
Over mijn dag, ik zit nu in een internetcafe en ik ga zo wat 2ehandskledingwinkels in om te kijken voor een jas, en daarna ga ik naar het museum voor moderne kunst, want daar is nu vooral fotografie. Dagdag!
xoxo
Over mijn dag, ik zit nu in een internetcafe en ik ga zo wat 2ehandskledingwinkels in om te kijken voor een jas, en daarna ga ik naar het museum voor moderne kunst, want daar is nu vooral fotografie. Dagdag!
xoxo
donderdag 3 september 2009
Dag 17 - RigaRigaRiga
Ja hoihoi, ik ben er nog hoor. Ik was even uit de internetroulatie en zo.
15.55 Double Coffee
"Het is nu mijn derde dag in Riga. Ik heb eigenlijk nog niet veel gedaan, ik doe alles vanaf nu in een wat rustiger tempo, dat lijkt me wat beter aangezien ik nog niet dood wil en zo.
Dinsdagmiddag ging ik dus met de bus naar Riga. Ik had een iets luxere bus geboekt en dat was best chill, ik sliep meer in die vier uur dan in negen uur van Warszawa naar Vilnius. Ik werd opgehaald op het station door Anna en een horde vrienden. Ze is een meisje van 18 dat nog bij haar ouders woont, best wel anders na al die studenten waar ik eerst bij sliep. Deze slaapplek is echt een verademing. Ten eerste omdat ik met mijn laatste twee hosts niet verder kwam dan koetjes en kalfjes qua gespreksonderwerp, en dat is nu anders. Ten tweede omdat ik in het badhuis verblijf in de tuin, met een eigen badkamer, sauna, zwembad, tv + dvd, waterpijp en een 2 persoonsbed (ok, 't slaapt wel kut). Ik heb een eigen sleutel dus ik kan gewoon mijn gang gaan, en dat had ik net nodig.
Dinsdagavond was er een Couchsurfing meeting in een kroeg en daar wilde ik wel graag heen om misschien een potentiele tourguide te ontmoeten. Anna wilde wel mee. 't Was een beetje een anti-climax omdat we behoorlijk lang moesten zoeken naar de juiste kroeg, dus we hadden zoiets van: "it better be good". Nou, dat was het dus niet. Ik vond de mensen supersuf en oppervlakkig en ik kan het niet meer opbrengen om mijn energie te verspillen aan het zoveelste gesprek over mijn reis en over wat ik doe, zeker niet als het mensen zijn waar ik eigenlijk geen boodschap aan heb. We peerden hem dus snel en zijn naar huis gegaan waar we nog een poos gepraat hebben. Daarna heb ik heerlijk lang geslapen in mijn nederige stulpje om de volgende dag Donnie Darko te kijken. Ik had 's middags om half vier in de stad afgesproken met een meisje van CS om ergens wat te drinken maar die kwam niet opdagen, which pissed me off (later kreeg ik een bericht dat haar telefoon dood was en dat ze wel op de plek was waar afspraken maar me niet zag, of zo). Daarna heb ik maar een beetje rondgewandeld door het oude gedeelte van de stad, maar ik had nog niets opgezocht over Riga op internet dus dat was behoorlijk doelloos. Uiteindelijk ben ik maar ergens gaan zitten om te eten. Riga is een mooie stad, het is iets groter dan Vilnius en heeft ongeveer net zoveel inwoners als Amsterdam. Het toffe hier is dat de stad barst van Art Nouveau/Jugendstil, dus bij veel gebouwen is er meer te zien dan normaal. Het enige kutte hier is dat ik moet wennen aan de valuta hier. Waar mijn euro eerder 4,00 Poolse zloty of 3,50 Litiouse Litas waard was is het nu opeens 0,70 Letse Lats, en dat rekent kut. Ik kan sowieso al niet rekenen, eigenlijk.
Na gegeten te hebben ben ik weer teruggegaan naar mijn 'appartement' om Sheisha te roken met Anna en 's avonds heb ik There will be blood" gekekn in bed. Heel fijn. :)
Vandaag ben ik 's middags naar het occupations of Latvia museum geweest, over de bezetting van de USSR & Nazi- Duitsland. Best interessant, want in Nederland hoor ik eigenlijk nooit wat over de geschiedenis van de Baltische staten. Daarna heb ik wat rondgelopen door de stad en nu zit ik dus hier."
Zaterdag ga ik naar Tallinn. Ik heb nog niet kunnen zoeken naar een host dus dat moet ik snel doen. Ik ben van plan om te liften naar Tallinn, zodat ik het eerst kan proberen over een kleinere afstand die makkelijk te doen zou moeten zijn in een dag, zeker hier waar liften heel populair is. Anna reageerde al heel verbaasd dat ik nog nooit heb gelift. Zij doet het elke zomervakantie de hele tijd. Als een meisje van 18 alleen kan liften dan kan een gay die de taal niet spreekt het ook, zeg ik maar altijd. Denk ik. Het is in ieder geval net zo (on)veilig. :)
Nou, dat was het weer. Ik ga nu misschien naar het museum van moderne kunst of anders ergens wat drinken.
xoxo
15.55 Double Coffee
"Het is nu mijn derde dag in Riga. Ik heb eigenlijk nog niet veel gedaan, ik doe alles vanaf nu in een wat rustiger tempo, dat lijkt me wat beter aangezien ik nog niet dood wil en zo.
Dinsdagmiddag ging ik dus met de bus naar Riga. Ik had een iets luxere bus geboekt en dat was best chill, ik sliep meer in die vier uur dan in negen uur van Warszawa naar Vilnius. Ik werd opgehaald op het station door Anna en een horde vrienden. Ze is een meisje van 18 dat nog bij haar ouders woont, best wel anders na al die studenten waar ik eerst bij sliep. Deze slaapplek is echt een verademing. Ten eerste omdat ik met mijn laatste twee hosts niet verder kwam dan koetjes en kalfjes qua gespreksonderwerp, en dat is nu anders. Ten tweede omdat ik in het badhuis verblijf in de tuin, met een eigen badkamer, sauna, zwembad, tv + dvd, waterpijp en een 2 persoonsbed (ok, 't slaapt wel kut). Ik heb een eigen sleutel dus ik kan gewoon mijn gang gaan, en dat had ik net nodig.
Dinsdagavond was er een Couchsurfing meeting in een kroeg en daar wilde ik wel graag heen om misschien een potentiele tourguide te ontmoeten. Anna wilde wel mee. 't Was een beetje een anti-climax omdat we behoorlijk lang moesten zoeken naar de juiste kroeg, dus we hadden zoiets van: "it better be good". Nou, dat was het dus niet. Ik vond de mensen supersuf en oppervlakkig en ik kan het niet meer opbrengen om mijn energie te verspillen aan het zoveelste gesprek over mijn reis en over wat ik doe, zeker niet als het mensen zijn waar ik eigenlijk geen boodschap aan heb. We peerden hem dus snel en zijn naar huis gegaan waar we nog een poos gepraat hebben. Daarna heb ik heerlijk lang geslapen in mijn nederige stulpje om de volgende dag Donnie Darko te kijken. Ik had 's middags om half vier in de stad afgesproken met een meisje van CS om ergens wat te drinken maar die kwam niet opdagen, which pissed me off (later kreeg ik een bericht dat haar telefoon dood was en dat ze wel op de plek was waar afspraken maar me niet zag, of zo). Daarna heb ik maar een beetje rondgewandeld door het oude gedeelte van de stad, maar ik had nog niets opgezocht over Riga op internet dus dat was behoorlijk doelloos. Uiteindelijk ben ik maar ergens gaan zitten om te eten. Riga is een mooie stad, het is iets groter dan Vilnius en heeft ongeveer net zoveel inwoners als Amsterdam. Het toffe hier is dat de stad barst van Art Nouveau/Jugendstil, dus bij veel gebouwen is er meer te zien dan normaal. Het enige kutte hier is dat ik moet wennen aan de valuta hier. Waar mijn euro eerder 4,00 Poolse zloty of 3,50 Litiouse Litas waard was is het nu opeens 0,70 Letse Lats, en dat rekent kut. Ik kan sowieso al niet rekenen, eigenlijk.
Na gegeten te hebben ben ik weer teruggegaan naar mijn 'appartement' om Sheisha te roken met Anna en 's avonds heb ik There will be blood" gekekn in bed. Heel fijn. :)
Vandaag ben ik 's middags naar het occupations of Latvia museum geweest, over de bezetting van de USSR & Nazi- Duitsland. Best interessant, want in Nederland hoor ik eigenlijk nooit wat over de geschiedenis van de Baltische staten. Daarna heb ik wat rondgelopen door de stad en nu zit ik dus hier."
Zaterdag ga ik naar Tallinn. Ik heb nog niet kunnen zoeken naar een host dus dat moet ik snel doen. Ik ben van plan om te liften naar Tallinn, zodat ik het eerst kan proberen over een kleinere afstand die makkelijk te doen zou moeten zijn in een dag, zeker hier waar liften heel populair is. Anna reageerde al heel verbaasd dat ik nog nooit heb gelift. Zij doet het elke zomervakantie de hele tijd. Als een meisje van 18 alleen kan liften dan kan een gay die de taal niet spreekt het ook, zeg ik maar altijd. Denk ik. Het is in ieder geval net zo (on)veilig. :)
Nou, dat was het weer. Ik ga nu misschien naar het museum van moderne kunst of anders ergens wat drinken.
xoxo
Abonneren op:
Posts (Atom)